Granada wielokulturowe miasto w Hiszpanii

Granada wielokulturowe miasto Hiszpanii

Uczestnicy projektu w grudniu wzięli udział w wymianie międzynarodowej programu Erazmus+. Pojechali do Granady w Hiszpanii. Ich pobyt stał się  okazją do odkrycia wielokulturowości tego regionu, wyrażonej w sztuce , architekturze i kulturze. Zwiedzili jeden z najważniejszych zabytków mauryskiej architektury na Półwyspie Iberyjskim w  Granadzie Alhambrę. Jest to monumentalny kompleks pałacowy i ogrodowy położony na wzgórzu Al-Sabika, w południowej części Hiszpanii. Alhambra nie jest muzeum w tradycyjnym sensie, lecz kompleksem historycznym, który obejmuje pałace, fortyfikacje, dziedzińce i ogrody, prezentując wyjątkowe połączenie architektury muzułmańskiej z elementami chrześcijańskimi i żydowskimi, z czasów, gdy Alhambra była pod panowaniem muzułmańskim a później chrześcijańskim.

Historia

Granada została założona przez Arabów w 711 r. i niemal 800 lat była pod muzułmańskim władaniem. W XIII-XV wieku, będąca stolicą emiratu Granada była najbogatszym miastem Półwyspu Iberyjskiego i prawdziwą perłą wśród miast zachodniego islamu. Rozwijał się tutaj handel złotem i jedwabiem, a wytwarzane tu przedmioty należały do najpiękniejszych i najbardziej pożądanych w całej Europie. Ostatecznie miasto zostało przejęte przez Królów Katolickich w XV w.

• ‏(‎ al hamra, dosłownie „czerwona”) – warowny zespół pałacowy w Grenadzie, zbudowany w latach 1232–1273 i rozbudowywany do XIV wieku. Jej rozbudowa trwała za panowania emirów z dynastii Nasrydów – Jusufa I i Muhammada V. Alhambra była twierdzą mauretańskich kalifów.
•  Alhambra była dla Arabów ostatnim punktem oparcia w Hiszpanii. Była siedzibą emirów Grenady aż do roku 1492, kiedy ją zdobyto. Na długi czas stała się więzieniem, a dopiero w XIX wieku odtworzono ją w pierwotnym kształcie.
• Alhambra posiada kilka imponujących pałaców, takich jak Pałac Królewski, Palacio de Comares i Palacio de los Leones. Te budowle zachwycają misternymi detalami dekoracyjnymi, kunsztem rzeźbiarzy i pięknem ceramicznych płytek.
• Patio de los Leones, czyli podwórze lwów, znajduje się wewnątrz obiektu. Swoją nazwę zawdzięcza imponującemu wodotryskowi, który opiera się na dwunastu lwach.
•  Głównym wejściem na teren twierdzy jest Brama Sprawiedliwości. Jej zewnętrzny łuk zdobi ręka Fatmy, która symbolizuje pięć filarów islamu i ma odstraszać złe moce.
• Pałace leżące w kompleksie nie zachwycają przepychem związanym z najdroższymi surowcami i nie opływają złotem. Ich niepowtarzalna uroda wynika z misternie rzeźbionej ceramiki, bardzo szczegółowych i ręcznie wykonanych zdobień oraz obecności pięknych płytek azulejos.
•  Palacio de Comares nazywany jest Pałacem Witraży. Jego sercem i najbardziej reprezentatywną komnatą jest Salon Ambasadorów, czyli sala tronowa, w której Jusuf I podejmował ważnych gości. Zwieńczeniem pałacu jest zaś kopuła wykonana z drewna cedrowego, która składa się z 8 tysięcy elementów
• Najczęściej fotografowanym elementem Alhambry jest dziedziniec Pałacu Lwów, który otacza 120 marmurowych kolumn.
• Każdy pałac w kompleksie dysponuje wspaniałymi ogrodami, które miały nie tylko pięknie wyglądać, ale również służyć celom rekreacyjnym. O utrzymanie ogrodów w tak trudnym położeniu musieli dbać arabscy inżynierowie, którzy wybudowali specjalną tamę, zmienili bieg rzeki, wywiercili tunele we wzgórzach i doprowadzili wodę do Alhambry.
•  Świadkiem wydarzeń 1492 roku, kiedy Hiszpanie pokonali Maurów w Andaluzji, był Krzysztof Kolumb. Nieco później tego samego roku miał on wyruszyć w wyprawę, która przyniosła mu nie tylko ogromną sławę i wieczne miejsce w historii, ale też przyniosła bogactwo Hiszpanii.
• Wielki wpływ na losy Alhambry miał Washington Irving, amerykański pisarz, który był szczerze zakochany w Hiszpanii. W epoce romantyzmu bardzo modny był orientalizm, dlatego też w XIX wieku pisarz i konsul w jednej osobie zamieszkał w Alhambrze. To właśnie tam powstała książka “Opowieści z Alhambry”, która cieszyła się wielką popularnością i już w pierwszej połowie XIX wieku zaczęła ściągać do Andaluzji turystów.
• Najstarszą częścią Alhambry jest wielka forteca, Alcazaba, znajdująca się naprzeciwko pałacu Nasrydów. Wybudowano ją w XIII wieku i stacjonowało w niej wojsko, które miało bronić siedziby władców. Z jej wież rozpościera się piękny widok na dużą część Grenady.

Alhambra jest uznawana za jedno z najważniejszych dzieł muzułmańskiej architektury w Europie. W 1984 roku kompleks został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.